 |
| Henryk Małkiewicz, lata powojenne |
W październiku 1942 r., kilka dni
przed tzw. „wielką akcją” w getcie w Ostrowcu Św., Henryk
Małkiewicz, mieszkaniec pobliskiej wsi Stoki, skontaktował się z
rodziną Kudłowiczów - właścicielami młynu, którym on od kilku
lat zarządzał, i zaoferował im ukrycie się w swoim domu.
Początkowo rodzina Kudłowiczów odrzuciła jego ofertę. Jednak po
akcji, podczas której zamordowano większość członków rodziny
Kudłowiczów, Henia i jej brat Szlama Kudłowicz wraz z krewnymi,
Naftalim i Yocheved Alter, uciekli do domu Małkiewicza, aby tam
poprosić o pomoc. Małkiewicz ukrył czworo żydowskich uciekinierów
w swoim gospodarstwie. Opiekował się nimi z oddaniem i zaspakajał
wszystkie ich potrzeby, nie oczekując jakiejkolwiek zapłaty w
zamian. Po groźbach ze strony wrogich sąsiadów Żydzi zostało
zmuszonych do opuszczenia kryjówki, jednak Małkiewicz znalazł dla
nich nową kryjówkę w pobliskiej wiosce. Nadal zajmował się nimi,
przynosząc żywność i inne potrzebne rzeczy aż do wyzwolenia w
styczniu 1945 r. Wszystko, co Małkiewicz zrobił, by ratować
członków rodziny Kudłowiczów, było motywowane wyłącznie
altruizmem i lojalnością pracownika do jego pracodawcy. Ryzykował
przy tym swoim życiem. Po wojnie ocaleni wyemigrowali do Izraela, z
wyjątkiem Szlamy Kudłowicza, który przeprowadził się do
Brazylii.
8 kwietnia 1986 r. Yad Vashem przyznał
Henrykowi Małkiewiczowi tytuł Sprawiedliwego wśród Narodów Świata.
 |
| Szlama Kudłowicz siedzi na krześle, Henia Kudłowicz stoi po prawej w jasnej sukience, lata przedwojenne, Ostrowiec Św. |
Zobacz też na tym blogu: Sukienka zaręczynowa
Źródło: Yad Vashem (tłumaczenie własne)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz