"Na skraju obszaru, który obejmował
swą działalnością Związek Zbrojnej Konspiracji (tereny graniczne
powiatów: radomskiego i kieleckiego oraz koneckiego z województwa
łódzkiego), oprócz druków kolportowanych przez partyzantów i
konspiratorów tego winowskiego inspektoratu, spotkać można inne
ulotki, wydawane (?) i kolportowane przez członków nierozpoznanej
do końca podziemnej „organizacji”. Jej aktywność propagandowa
w drugiej połowie 1946 r. i na początku 1947 r. była, jak na
warunki Kielecczyzny, duża i zauważalna, natomiast aktywność
zbrojna, w porównaniu z ZZK, niewielka. Niektóre z druków
kolportowanych przez tę „organizację” wyróżniają się
agresywnym i radykalnym tonem uprawianej propagandy. Szczególną
pozycję w propagandzie tej „organizacji” stanowi jednak ulotka
pt.
Płatne Parobki Rosyjskie PPR. Nie wiadomo, w jakich ilościach i
na jakim obszarze była ona rozpowszechniana, na pewno ukazała się
w nocy z 3 na 4 VIII 1946 r. na terenie gminy Bliżyn w powiecie
kieleckim. Ze względu na wydarzenia, które opisuje (pogrom Żydów
w Kielcach) oraz kuriozalną treść, przedstawiony zostanie dłuższy
jej fragment (zachowano pisownię oryginału):
„[. . . ] Oto
ostatni wyczyn PPR-u zbrodni kieleckiej. W kamienicy ul. Planty 7
mieszkało około 150 żydów /iwrejów/, dozorcą tej kamienicy był
Polak. Od dłuższego czasu w mieście Tym, znikały małoletnie
dzieci bez wieści, nikt nie wiedział gdzie i w jaki sposób, aż
dnia 3-go lipca b.r., 9-cio letni chłopczyna cudem wyrwało się z
szatańsko-komunistyczno-żydowskich rąk, porwane /zginęło/ 1-go
lipca, przez trzy dni było głodzone, w dniu ucieczki miało być
zamordowane. Dozorca-Polak tej kamienicy wiedział dokładnie o
porywaniu i mordowaniu dzieci, wiedział co się dzieje wewnątrz,
wiedział jaka ilość już została porwana, jednak nikomu nie
powiedział, trzymał w tajemnicy, mordował wspólnie. 9-cio letni
chłopiec wykrył komórkę, gdzie się odbywała egzekucja
niewinnych dzieci i doniósł obecnym władzom UB i MO, reakcja była
natychmiastowa, poszli niektórzy z UB i MO pomścić niewinną krew
młodocianych istot, poszły matki, ojcowie, bracia i siostry pomścić
niedawno zaginione i zamordowane dzieci. Niektóre matki rozpoznały
w piwnicy wyschnięte trupy niedawno zamordowanych swych dzieci —
proszę sobie wyobrazić scenę w takiej chwili. Znaleziono w tej
piwnicy 40-ści szkieletów dziecięcych — wiedział o tem dozorca.
Dziś PPR jest panem życia i śmierci, żąda podpisów Tych, którzy
poszli pomścić niewinną krew pomordowanych dzieci, urzą[dza]
masówki, wiece w tym kierunku, żąda podpisów od biskupów i
księży, żąda, aby czerwono-szatańskie plemię pochować na
świętym miejscu. Zrozumieli niektórzy z UB i MO kto rządzi
obecnie Polską, wie Komendant MO z Bliżyna o śmierci swego brata
funkcjonariusza UB, który został zamordowany przez swych kolegów z
UB za to, że poszedł za prawdą, że poszedł pomścić krew
niewinnych dzieci /niedawno został aresztowany Komen[dan]t MO z
Bliżyna za to, że nie chce już dłużej być dozorcą/. Parobki
zaczynają coraz jawniej występować, a więc zamykają kościoły
/w białostockim i lubelskim/ aresztują biskupów i księży /po
zbrodni kieleckiej aresztowany został biskup kielecki/. W
m[iejscowości] Sienno koło Ostrowca Świętokrzyskiego b.r. został
zamordowany przez dozorców — zbirów z UB i MO ksiądz — kapelan
AK 3-go p.p.L. z bat. kpt. Kłosa. Cześć Jego Pamięci! Wie o tem
zdrajca — parobek — żydowski, wie o tem dozorca z Bliżyna
Osóbka-Morawski, wie o każdym szczególe, wie o każdym posunięciu,
wie o zbrodni kieleckiej, wie o męczarniach żołnierzy AK, wie o
zamordowaniu po cichu Tych 9-ciu niewinnych ludzi, parobek-dozorca
pilnuje iwreja-żyda Bieruta z Ostrowca, pilnuje Minca z Końskich,
czem się zdrajco różnisz od tego dozorcy z Plantów 7! O! biada ci
zdrajco. Łzy i krew ojców, matek, braci, sióstr i sierot zostaną
pomszczone. Cześć Hitlerowi!! /gdy chodzi o wymordowanie
żydo-komuny/ [. . . ]”
Przypis 71 . AAN, KC PPR, sygn. 295/VII–187, k. 72
(druk powielony, oryginał)."
Źródło: Ryszard Śmietanka-Kruszelnicki, "Podziemie antykomunistyczne wobec Żydów po 1945 roku — wstęp do problematyki (na przykładzie województwa kieleckiego)",
[w:] "Z przeszłości Żydów polskich", pod red. Jacka Wijaczki i Grzegorza Miernika, Kraków 2005
s.268-269